Afgelopen zaterdag is de Dakar Rally weer van start gegaan in Zuid Amerika, in Peru om precies te zijn. Ik stoor me persoonlijk aan het feit dat dit evenement nog steeds de naam van de Senegalese hoofdstad draagt, terwijl deze rally al jaren op een heel ander continent houden. De organisatie heeft ooit de Sahara de rug toegekeerd vanwege de nodige onrust in Afrika. Fair enough! …Maar noem het dan de Rally van Lima ofzo.
Rally die wél naar het Senegalese Dakar rijdt
De Franse oud-coureur en oud-deelnemer van Parijs-Dakar, Jean Mary Schlesser, gooit het over een andere boeg. Sinds het verdwijnen van de Dakar Rally uit Afrika organiseert hij gewoon een rally met als eindbestemming Dakar. Het evenement draagt de naam Africa Eco Challenge en beoogt een duurzamere rol dan vroeger het geval was. Alle landen die doorkruist worden door het evenement krijgen giften ten behoeve voor irrigatie, bosbouw, scholing en gezondheidszorg. De rally maakt gebruik van zonnetechnologie voor tijdsregistratie en er doen steeds meer deelnemers met hybride technologie mee of soortgelijke alternatieve brandstoffen. Gerard de Rooy, Nederlands succesvolste Dakar Rally deelnemer, is ook helemaal klaar met de Dakar Rally. In dit filmpje legt hij uit waarom hij de Africa Eco challenge verkiest boven het Dakar evenement in Zuid-Amerika. En geef hem eens ongelijk!
De charme van Parijs-Dakar
Ik was als jong ventje vroeger gefascineerd door de boeken in de bibliotheek van die échte Parijs-Dakar Rally. Het primitieve, op je zelf aangewezen zijn in die uitgestrekte woestijn, heeft mij altijd aangesproken. Het logo, dat een Touaregg nomade moet uitbeelden, vond ik toen al prachtig. Op Veronica en later bij Eurosport volgde ik vele proeven. Ik was fan van de Franse motorcoureur Stephane Peterhansel. Hij wist als geen ander op zijn motor de ontbering van de woestijn te overwinnen. 13 keer won hij het evenement op de motor. De beelden op tv zijn nu ook wel mooi maar ik wil weer die oneindige vergezichten zien van Afrika, het overweldigende landschap. Die van een échte woestijn. Vrachtwagens, terreinauto’s en motoren die zich een weg banen door het mulle zand van de Sahara, kilometers duinen en honderdtal hoge stenen pistes. Of wat dacht je van een helicopter of drone, die kilometers lang een eenzame motorfietser “Remy” volgt door de eindeloze zandduinen. Dat is de autorace die zélfs de auto(race) hater niet kan negeren.