Ferrari mondiali
Als je de Formule 1 afgelopen jaar hebt gevolgd dan kun je gerust stellen dat de Scuderia Ferrari de grootste verliezers van het jaar zijn. Het leek tijdens de GP van België deze zomer nog allemaal zo rooskleurig. De Scuderia Ferrari uit Maranello liepen in op de Stuttgartse Silberpfeile van Mercedes na de overwinning van Vettel in de Ardennen (Spa-Francorchamps), ten koste van Hamilton. Mijn goede vriend Jasper is een groot fan van de Italiaanse formatie en niet kort voor die bewuste overwinning had hij mij uitgenodigd om de jaarlijkse Mondiale eindejaarsafsluiting van Ferrari samen met hem bij te wonen. Ik had daar meteen oren naar en stemde in. Ik zag het al gebeuren dat we getuige gingen worden van een groots eindejaarsfeest met de titel voor de Scuderia Ferrari op het fameuze Monza circuit in Italië. De ‘heilige grond’ van de Italiaanse race formatie om precies te zijn!
Tifosi weer met lege handen
Hoewel ik het Jasper en al die Ferrari Tifosi zo gegund had, was de realiteit weerbarstiger. Misschien even het geheugen opfrissen als je de race hebt gekeken. Uitgerekend op Monza pikte Kimi (niet volgens afspraak) de pole van Vettel op zaterdag tijdens de kwalificatie en op zondag bezweek Vettel onder de druk van Hamilton en spinde in de eerste ronde al. Jasper noemt dergelijke fouten altijd sarcastisch “Pasta stress”. En dat is vaak geen goed teken als hij dat zegt. Wat er daarna gebeurde is inmiddels geschiedenis. Hamilton pakte verdienstelijk zijn vijfde titel en Vettel had het nakijken met zijn vice-kampioenschapstitel. De Tifosi moesten het in 2018 ook weer doen met een Ferrari Mondiali zonder wereldtitel.
Toegewijde aanhang voor het steigerende paard.
Terug naar ons uitstapje. Bij het betreden van het fraaie natuur/racepark wierp ik een blik op het affiche van de Ferrari Mondiali. Opnieuw moest ik even denken aan de nederlaag van Ferrari en Vettel: “Zou het feest er minder om zijn op deze eindejaars dag van Ferrari?”. Terwijl we tussen de herfstkleuren en bomen naar de tribune bij bocht ‘Variante’ lopen raken we aan de praat met een échte Tifosi uit Como. Vanaf jongs af aan komt hij al op Monza. Hij lijkt er zin in te hebben en kijkt net als ons uit naar de v10 en v12 sound van de goede oude Ferrari F1’s van Schumacher, Raikkonen, Berger en Alesi. Het enthousiasme wordt verder benadrukt als we de volle tribune om klokslag 9:00 bij Variante betreden. Een gemêleerd publiek van families, vrienden en huisdieren toont aan dat er een toegewijde aanhang bestaat voor het steigerende paard. Ook in ‘barre’ tijden.
Vol programma op de Ferrari Mondiali
De Ferrari Mondiali is de gehele dag volgepropt met activiteiten op de racebaan van Monza. Van mondiale Ferrari Challenges tot en met Corsa clienti activiteiten met peperdure FXX wagens en Ex-F1’s van Ferrari klanten met extra véél poen. In de ochtend begint het allemaal als we een v10 van Schumacher zien langs scheuren, model uit 2003 of 2004? Heel precies weet ik het niet meer. Het type wat daarachter volgt weet ik wel precies. Ik heb zelfs nog een 1:18 schaalmodel in huis staan, onder het stof en in de kast. De langwerpige 412 T1 bedoel ik met voorlaatste v12 Formule 1 van Alesi en Berger uit 1994. Het kenmerkende sound van de 12 cilinders, vooral als je deze machine hoort opschakelen vanuit bocht Variante naar Curva Grande. Het gaat lang niet meer zo hard als toen in de 90’s maar het is geweldig om deze modellen van toen weer even op de baan te zien. Met zo’n hels geluid gaan je haren recht overeind staan van extase.
Knalkleuren
In de middag verplaatsen we ons langs de menigte een weg naar de hoofdtribune recht tegenover de pitstraat. Het ziet er knalrood en knalgeel van de vlaggen en uitdossingen van de Ferrari fans. Het is een geweldige sfeer zo tussen deze uitgelaten fans. De energie van de fans voor het het merk is voelbaar op de tribune. Mannen en vrouwen, uitgedost in Ferrari outfits en vlaggen zwaaiend, laten hun passie voor het merk blijken. Een aanvoerder van een ferrari fanclub loopt driftig heen en weer met een megafoon in zijn ene hand en met zijn andere hand zwaait hij gebarend naar de fans en de pitstraat om hen te enthousiasmeren.
Conclusie
Olav Mol en Rick Winkelman hoor je vaak tijdens de GP van Italië vertellen over de Tifosi en speciale toewijding die deze fans hebben voor het merk. Als ik dat dan hoor ben ik altijd nieuwsgierig wat ze dan precies bedoelen. Misschien heb je dat zelf ook wel eens gehoord tijdens een uitzending. Nu ik er van dichtbij getuige van ben geweest, op het heilig grond van Monza, begin ik nu beter te snappen dat Tifosi een speciale band hebben met het steigerende paard. Het is een passie die verder reikt dan alleen het automerk. De titel mocht dan misschien na precies 11 jaar niet binnen gehengeld zijn, de passie bij de fans is er geen grammetje pasta minder om. Althans, zover ik ter plaatse kon pijlen tenminste. De saamhorigheid onder fans is en blijft speciaal. De Tifosi hebben waardering voor de makers van het merk en de rijders. Of het nu een fortuinlijke Chinees met een FXX is of de monteur die op zondag de bout van Vettel’s formule 1 aandraait, ze worden allen bedankt op de Ferrari Mondiali. Ik vond het als autofreak een mooie wonderlijke gebeurtenis om vanaf een afstandje te bekijken. De Italiaanse vlag die door een helikopter langs het circuit raasde vond ik wel te veel overdaad, pompeus en een beetje gevaarlijk. Ook was er op een dergelijk decadent evenement van een decadent merk als dat van Ferrari te weinig mogelijkheden voor de fans om een broodje te eten. De afwezigheid van Vettel en Raikonnen vond ik misschien nog wel de grootste tegenvaller. Desondanks was het een geslaagd eindejaarsfeest en had ik het zeker niet willen missen.
