De vijfde Historic Grandprix op Zandvoort
De vijfde editie van de Historic Grandprix in Zandvoort vond dit jaar plaats in het weekend voorafgaand aan de week waarin Bernie Ecclestone zijn F1 imperium verkocht aan Liberty Media. Niet veel later maakte datzelfde Liberty media bekend dat het plannen heeft om de kaarten véél betaalbaarder te maken. Uitstekende voornemens maar vooralsnog is de Historic Grandprix één van de weinige race evenementen in West-Europa waar je op dit moment wél laagdrempelig en betaalbaar van een dagje exclusieve racemonsters kunt genieten.
Kaartjes voor amper twee tientjes
Het is donderdag voor de Historic Grandprix Zandvoort. Terwijl ik met het idee zinspeel voor het bezoeken van de Historic Grandprix check ik de actuele weerinformatie op mijn iPhone. Ik zie een zonnetje en daaronder het getal één-en-twintig prijken. Zonder twijfel app ik vriend Luc of hij zin heeft om naar de Historic GP te gaan. Luc heeft weinig bedenktijd nodig en we besluiten zaterdag af te reizen naar Circuitpark Zandvoort. Voor amper twee tientjes per persoon koop ik twee kaartjes voor “de Grand Prix van Nederland” via de website van Circuit Park Zandvoort. Ik word als geboren Zeeuw erg blij van dit soort “koopjes” kan ik je vertellen. Zeker als je je bedenkt dat je voor een gemiddeld commercieel race-evenement 50 euro neer moet tellen.
Kippenvel krijgen van een levenloos ding
Voor Luc is het de eerste keer op dit evenement. Als we het binnenterrein naast het rechte stuk oplopen zie ik dat hij direct in zijn nopjes is als hij opmerkt dat zijn favoriete merk ruim vertegenwoordigd is. Porsche heeft uitgepakt want er is een uit hout opgetrokken paddock neergezet. De hele entourage doet denken aan de racetijden, die alleen nog op zwart-wit foto’s leven of vage filmbeelden van de jaren zestig en zeventig. In het midden van de porsche-stand staan de winnaars van de 24 uren van Le Mans geparkeerd. Om te beginnen met de Porsche 917K, ooit bestuurd door namen als Jack Ickx & Gijs van Lennep. Daarnaast staan de Porsche 956 met de blauwe livery en Rothmans sponsoring, een Porsche 917/3 met dik 1200pk en tenslotte de brute controversiële 911 GT1 uit 1998. Stuk voor stuk komen deze Porsche bolides uit hét Porsche museum. Terwijl Luc met z’n zwarte Fuji camera verdwijnt in de details van de Stuttgartse sculpturen sta ik met kippenvel het fraaie lijnenspel van de Porsches te bekijken.
Porsche demo
Als we later op de middag vanuit de duinen de paddock in lopen staat er een handje vol mensen rond de 917/3. Gijs van Lennep zit (terecht) vol trots achter het stuur van de 1200pk sterke Porsche racewagen terwijl hij nog wat babbelt met Porsche monteurs. Verderop staat een grote groep mensen samengepakt bij de rode/witte Porsche 917K. Terwij de rauwe V8 witte rook uit de twee uitlaten briest, merk ik de krullenbol van Jan Lammers op. De voormalig F1-coureur zit achter het stuur van dit monster. Even later staat het hele stel Porsches opgesteld achter elkaar. Steeds meer mensen verzamelen zich rond de legendes van de 24 uren van Le Mans. De spanning wordt dan plotseling opgebouwd als Jan het vleugel deurtje dichtklapt. Hij geeft een paar dotten gas en rijdt weg richting pitstraat. De andere Porsches volgen hem. Een prachtig schouwspel voor de gemiddelde autofreak. Ik ben als volbloed petrolhead door het dolle heen. Ik bedenk mij dat ieder hedendaags race-evenement zo moet zijn.
Amusant gesprek met een deelnemer
Terwijl de Porsches voor de laatste keer langs razen over de baan, wordt er onder ons een stel F1 wagens warm gedraaid. De typische jaren negentig sound van v8’s en v10’s is goed hoorbaar als de Coloni, Dallara en de prachtige Benetton met Camel livery de baan op rijden. Ik kijk mijn ogen uit. Het gaat niet zo hard als in de jaren negentig maar desondanks zijn het fraaie verschijningen en een prachtig gezicht om ze allemaal door de Tarzanbocht te zien draaien. Als de demo na een minuut of dertig klaar is staan de F1 bolides weer opgesteld op het binnenterrein.
Mijn oog valt op een bejaarde baas in een blauw racepak. Hij zit op een tuinstoel met zijn gele helm op schoot naast een rode F1 wagen die op de baan een prachtig v10 geluid voortbrengt. Om de beste man uit zijn tent te lokken vraag ik of die wagen van hem een Ferrari Formule 1 wagen is. De wagen is tenslotte rood en draagt Malboro stickers vul ik aan. De eigenaar kijkt mij even verbaasd aan maar trekt dan een grote grijns uit en moet lachen. Een amusant gesprek volgt waarin de Britse eigenaar alle ins en outs over zijn Dallara F191 Judd V10 weet te vertellen. Hij is merkbaar trots op zijn wagen. Als ik hem vraag wat hij het mooiste vindt aan zijn auto moet hij even nadenken en draait zijn hoofd stilzwijgend naar de auto. Hij wijst dan naar de cockpit en roept dan; De positie van de coureur in de cockpit is een spectaculair gezicht. De coureur is goed zichtbaar met helm en romp en toeschouwers langs de baan kunnen zo alle stuurbewegingen van de coureur goed zien, “dat is tegenwoordig wel anders” vult hij aan. Ik kan hem geen ongelijk geven.
Een toegangelijk evenement met internationale allure
De Historic Grandprix in Zandvoort is een erg toegankelijk evenement, ik beschreef dat vorig jaar al eens. Ook dit jaar is de opzet (gelukkig) identiek aan een jaar eerder. De gezamenlijke passie voor auto’s en racen staat in dit weekend centraal. Commercie is uiteraard nodig maar de marketing is subtiel en op de achtergrond. Het is overduidelijk dat het evenement door en voor de fans is gemaakt. Het evenement vind ik ook toegangelijk voor gezinnen. Dat is wel even wat anders dan de kaarten van de Formule 1 van Bernie. Dat kost je bijna een tweede hypotheek als je met het hele gezin zou gaan. Het is te hopen dat de organisatie achter Historic Grandprix ook in de toekomst van die laagdrempelige en goed georganiseerde evenementen kan blijven organiseren. Een dergelijk evenement van dit formaat is uniek in zijn soort en houdt zo een belangrijk stukje erfgoed in leven.