Als dertienjarige maakte ik op het circuit Spa Francorchamps voor het eerst kennis met de Formule 1. Het was het jaar 1995, halverwege het seizoen en aan het einde van augustus. De tijd waarin Schumacher en Damon Hill een felle strijd uitvochten.
Aanvankelijk was mijn eerste kennismaking met de Formule 1 nogal zuur te noemen. Nog voor we het circuit betraden werd ik van mijn portemonnee met zakgeld bestolen. Dankzij het extreme geweld van de F1 bolides was ik die beroving al snel vergeten omdat ik aangetrokken werd door het oorverdovende geluid wat de v10’s, v8-en en v12’s produceren. Ze vlogen je om de oren op het rechte stuk richting de bocht Eau Rouge. Ik was in één klap verkocht en het verdriet om die portemonnee was ik snel vergeten. Dankzij die ene ervaring in 1995 zal ik daarna nog vele malen terugkeren, voor een race, een vrije training of de kwalificatie. Ook het afgelopen jaar was ik er weer eens bij.
Heel veel oranje fans
Bij binnenkomst op het circuit valt meteen op hoeveel Max Verstappen fans er zijn. Geheel volgens de hokjesgeest verdeel ik de fans voor het gemak in drie hoofdcategorieën. De fans met veiligheidsschoenen, een Red Bull shirt, bijpassende tattoo sleeve en een blikje bier. De tweede categorie zijn de fans in oranje overall die hoogstwaarschijnlijk van het “droevige” oranje voetbal zijn overgelopen naar de Formule 1. De derde categorie zijn de mannen die hun vrouw of vriendin (al dan niet vrijwillig) hebben meegenomen. Daarnaast is er de categorie “overigen”. Hier schaar ik voor het gemak de duizenden andere fans zoals; Mexicaanse fans van Perez, heel veel gezinnen, mijn vrienden en ikzelf. Al deze honderden subculturen zijn hutje mutje verspreid over het 7.7 kilometer lange circuit in de groene long van België. Ze zitten in een boom, op een stuk rots, rondom bocht Bruxelles of op de Verstappen tribune. Terwijl de honderden mensen op mijn netvlies staan, raak ik stiekem een beetje ontroerd. Ik maakte de jaren mee dat Michael Schumacher heer en meester was met zijn Ferrari. Langs de baan zag je toen vooral Duitsers. Ik was in die tijd supporter van Jos Verstappen, volgde het blog verstappen.nl en had in die tijd de hoop dat het hele Spa circuit ooit volgepakt zou staan met oranje fans in plaats van die schumi fans met hun zelfgemaakte braadworsten en duitse vlaggen. Het is 2017 en de “droom” die ik toen had is uitgekomen. Een Verstappen generatie later, dat dan weer wel.
Meer sfeer dankzij de fans
Naast de oranje invasie op het Belgische Spa circuit was er nog iets anders wat meteen in het oog sprong. Het plein, vlakbij de Eau Rouge bocht, bestond dit jaar uit een fanzone met een compleet muziekpodium waar allerlei gasten werden ontvangen, zoals f1 coureurs Lance Stroll en Stoffel Vandoorne. Je kon zelfs de banden verwisselen van een dummie Formule 1 auto met echte wielmoersleutels en Pirelli banden. Er was zelfs goed eten op het terrein. Allerlei foodtrucks waren er uitgestald met verse frieten, fruit en kwaliteit hamburgers. Ook langs de rest van de baan waren er foodtrucks geplaatst met enkele podia. Hoewel de overgangen van de DJ’s niet altijd even lekker liepen en het eten nog altijd overpriced was vond ik de vooruitgang ten opzichte van de krentenshow van Bernie Ecclestone enorm. De sfeer van de oranje Max fans deden daarbij een grote duit in het zakje. Zodra Max voorbij de Max Verstappen tribune raasde klonk er een luid gejoel van vreugde. Als gelouterde F1 fan kan ik alleen maar concluderen dat kabelmagnaat Liberty Media een broertje dood hebben aan de bezuinigingspraktijken van Bernie Ecclestone. De Amerikanen hebben de sport teruggegeven aan de fans. De Formule 1 maakt zich op voor een frisse wind waarbij Max hopelijk wereldkampioen wordt en er ruimschoots aandacht is voor de fans.
