Deel twee van Van Jos tot Max(imaal) Verstappen
In het vorige artikel schreef ik over de bliksem stappen van Jos Verstappen van de karts naar de formule 1 in 1993. Dat ging bijna net zo rap als Max. In dit artikel blikken we verder terug op de periode na het topteam Benetton in 1994.
8 teams en 106 starts
Verstappen lijkt bij de start verzekerd van een racestoeltje naast Schumacher maar voorafgaand aan het seizoen 1995 wordt hij afgeserveerd door Benetton en krijgt hij als troostprijs een plekje bij het kansloze achterhoede team Simtek Ford van de dan dertig jarige Britse ingenieur Nick Wirth.
Verstappen lijkt bij de start verzekerd van een racestoeltje naast Schumacher maar voorafgaand aan het seizoen 1995 wordt hij afgeserveerd door Benetton…
Een cool ogende MTV wagen met het vermogen van een traktor.
“Jos the Boss” doet in het langzame barrel van Simtek bijzondere dingen; op de twaalfde plek eindigen in de Spaanse GP bijvoorbeeld. Het lijkt op het eerste gezicht een flut prestatie. De Simtek is zonder windtunnel ontwikkeld en achterin ligt een Ford V8 met dik 150pk minder vermogen dan de rest van het veld. Na vijf races gaat Simtek failliet en is het seizoen over en uit voor de Nederlander.
Footwork
In 1996 vindt Verstappen onderdak bij het team van Footwork. Hij behaalt een prachtige zesde plaats in Argentinie en het enige punt dat jaar. Verstappen eindigt regelmatig in de top tien en rijdt in de race vaak mooi voorin. Desondanks valt hij regelmatig uit met technische mankementen. De komst van de oud-racer en nieuwe staleigenaar Tom Walkinshaw mag niet baten. Op het circuit Spa-Franchorchamps breekt er zelfs een voorwielophanging af en maakt Verstappen een hele zware crash mee. Maanden zal hij nog last houden van die crash. Hij is achteraf gered door de nieuwe reglementen dat jaar, de hoofdsteunen aan weerszijden van de cockpit.
Jos bij het klassieke Tyrrel
In 1997 rijdt de Nederlander voor het Engelse Tyrrel. Een Brits klassieke privateer met veel historie. De hoop op beterschap voor Verstappen is groot. De wagen is alleen zo ontzettend traag dat Jos op de rechte stukken bij een blauwe vlag situatie niet eens van zijn gas hoeft om de snelle Ferrari’s en Mclarens voorbij te laten gaan op het rechte stuk. Opzienbarend dat jaar zijn de misvormde “X-wing” vleugels op de bolide van Verstappen, maar verder valt hij niet op.
Van historisch Tyrrel naar legendarische Jacky Stewart
Doordat de Deen Magnussen door het Stewart F1 team wordt bedankt voor zijn diensten, biedt dit kansen voor Verstappen. Halverwege het seizoen 1998 stapt hij in. Verstappen kwalificeert en racet soms sneller dan zijn teamgenoot Barrichello. De Stewart F1 is echter uiterst onbetrouwbaar en traag. Verstappen komt in negen races drie keer over de eindstreep. De andere keren moest hij zijn wagen jammergenoeg parkeren in de grindbak met versnellingsbak problemen. Zijn reputatie voor “grindbak coureur” groeide daarmee onterecht.
Bij Arrows schittert Jos Verstappen weer als coureur
In 2000 maakt Verstappen een comeback bij het team van Arrows. Het zag er veelbelovend uit. Er was veel sponsorgeld, zelfs uit Nederland. En Jos viel weer op. Tijdens kwalificaties en in de races was Jos vaak voorin te vinden met de oranje zwarte bolide. De wagen had voor de verandering echter een zwakke versnellingsbak en was wederom onbetrouwbaar. Uiteindelijk reed Jos maar twee keer in de punten. Het jaar er op gaat het beter met de auto van Arrows. De wagen was betrouwbaarder en in Malesie hield Verstappen ronden lang mannen als Schumacher en Frentzen achter zich.
Minardi, het slot van een tijdperk Jos
In 2002 is het even stil maar met de hulp van de Rotterdamse PC boer Michel Perridon van Trust computers maakt Verstappen opnieuw een comeback in 2003. Het Italiaanse Minardi haalt de Nederlander met een flinke zak sponsorgeld binnen. Het jaar voor Verstappen verloopt onzichtbaar en na het jaartje Minardi komt Jos Verstappen zijn F1 carrière met een respectabele 106 races en acht teams ten einde.
De wagen was betrouwbaarder en in Maleisië hield Verstappen ronden lang mannen als Schumacher en Frentzen achter zich.
Jos stopt bij Minardi, Max stapt er 12 jaar later in.
Het bijzondere is dat Jos Verstappen zijn carriere eindigt bij Minardi terwijl de carriere van Max Verstappen hier zal starten in 2015. Want in feite is het Torro Rosso van Max het Minardi van Jos. Minardi werd in 2005 namelijk gekocht door Red Bull van toenmalig eigenaar Paul Stoddart.
Als ik naar de races in 2015 en 2016 kijk waarin Max schittert dan zie ik eigenlijk ook een beetje Jos voorbij denderen. Waar Jos zijn carriere zich kenmerkte door een keur aan incidenten op en buiten de baan en zijn talent steeds verder ondergeschikt leken, blinkt Max nu uit in perfectie. De perfectie waar het bij Jos nog wel eens aan ontbrak. Jos is als het ware Mister Miyagi en Max Verstappen de karatekid. Jos heeft de klappen opgevangen, is door schade en schande wijs geworden en laat zijn zoon er nu de vruchten van plukken. Max is als in een startup bedrijf een “lean development project” waarin door fouten te maken in een eerder project daarna successen worden behaald.
In interviews op Internet en op TV zie je een bijzondere band tussen de twee Verstappen’s. Als Max Verstappen ooit wereldkampioen wordt dan is Jos Verstappen dat ook een beetje. Vergeet dat niet, want het goede van Max komt uit die oudere baas!
Jos is als het ware Mister Miyagi en Max Verstappen de karatekid. Jos heeft de klappen opgevangen, is door schade en schande wijs geworden en laat zijn zoon er nu de vruchten van plukken.